Πολύμορφο Γλοιοβλάστωμα – Αντιμετώπιση

Το πολύμορφο γλοιοβλάστωμα αποτελεί περίπου το 20%  των όγκων εγκεφάλου αλλά και τον πιο επιθετικό πρωτοπαθή όγκο του εγκεφάλου. Μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, συνηθέστερα σε παιδιά ηλικίας 3 – 12 ετών ή ενήλικες 40 – 70 ετών.

Συμπτώματα της πάθησης μπορεί να είναι οι επιληπτικές κρίσεις, η ναυτία, οι έμετοι, οι πονοκέφαλοι, η πάρεση (αδυναμία άκρου), η προοδευτική αλλοίωση της μνήμης και της προσωπικότητας που μπορεί να αναπτύσσονται ταχύτατα μέσα σε λίγες εβδομάδες ή μήνες. Εάν δε διαγνωστούν εγκαίρως, μπορεί να οδηγήσουν σε διαταραχές όρασης, παράλυση, δυσκολία στην ομιλία, συμπτώματα αυξημένης ενδοκράνιας πίεσης, υπνηλία κ.α.

Στη διάγνωση συμβάλλει σημαντικά η μαγνητική τομογραφία. Ωστόσο μόνο η ιστολογική εξέταση του όγκου θέτει με ασφάλεια τη διάγνωση. Τεμάχια του όγκου λαμβάνονται και εξετάζονται από εξειδικευμένο παθολογοανατομικό εργαστήριο οπότε και  προκύπτει η ασφαλής ταυτοποίηση του όγκου για περαιτέρω θεραπεία.  Το υλικό της βιοψίας, όχι μόνο επιβεβαιώνει τη διάγνωση, αλλά δίνει στοιχεία για συγκεκριμένους δείκτες και παρέχει τη δυνατότητα αξιοποίησης των πλέον σύγχρονων θεραπειών που αναπτύσσονται,(ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία).

Δυστυχώς η πρόγνωση του πολύμορφου γλοιβλαστώματος δεν είναι καλή. Ωστόσο, στη φαρέτρα των θεραπειών αντιμετώπισης  προστίθενται συνεχώς νέες ελπιδοφόρες θεραπείες.

Η άμεση χειρουργική αφαίρεση, αποτελεί την πρώτη επιλογή για τον ασθενή. Ο νευροχειρουργός αναλόγως της θέσης του όγκου, θα επιχειρήσει την ολική αφαίρεσή του. Με την επέμβαση επιτυγχάνεται επίσης η αποσυμπίεση του εγκεφάλου και η αποκατάσταση τυχόν συμπτωμάτων που προκαλεί η πίεση του όγκου επί του εγκεφάλου. Για τη χειρουργική όγκων εγκεφάλου χρησιμοποιούνται οι πλέον σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές και προηγμένος τεχνολογικός εξοπλισμός (Νευροπολήγηση – Navigation, Κρανιοτομία με τον ασθενή σε εγρήγορση και  διεγχειρητική χαρτογράφηση εγκεφάλου).

Η χειρουργική αφαίρεση αυξάνει τον χρόνο επιβίωσης και προσφέρει σημαντική βελτίωση στην ποιότητα ζωής του ασθενούς. Παράλληλα, δημιουργεί συνθήκες για την εφαρμογή πρόσθετων θεραπειών που συνήθως συνιστώνται συνδυαστικά, όπως:

• Ακτινοθεραπεία μετά τη χειρουργική επέμβαση

• Χημειοθεραπεία

Ακτινοθεραπεία με ταυτόχρονη χημειοθεραπεία και ανοσοθεραπεία.