Αυχενική δισκοκήλη – Αντιμετώπιση

Η αυχενική μοίρα της Σ.Σ ξεκινά από τη βάση του κρανίου και συνεχίζει προς τα κάτω με επτά αυχενικούς σπονδύλους που συνδέονται μεταξύ τους με τους μεσοσπονδύλιους δίσκους, τις σπονδυλικές αρθρώσεις και τους αυχενικούς συνδέσμους. Στο κέντρο των αυχενικών σπονδύλων διέρχεται ο νωτιαίος μυελός ενώ από τα μεσοσπονδύλια τρήματα εξέρχονται οι αυχενικές νευρικές ρίζες που κατανέμονται τα άνω άκρα.

Δεν έχει διαπιστωθεί στη μέχρι τώρα διεθνή βιβλιογραφία σαφής αιτία για τη δισκοκήλη. Μπορεί να συμβάλει η χρόνια καταπόνηση των μεσοσπονδύλιων δίσκων που οδηγεί σε εκφύλιση και στη δημιουργία ρωγμών στον πυρήνα του κάθε δίσκου, χωρίς αυτό όμως να αποτελεί κανόνα. Συχνά παρατηρούνται μεγάλες δισκοκήλες σε νέα άτομα δίχως κάποιο σαφές αίτιο.

Τα συμπτώματα είναι αποτέλεσμα της  θέσης όπου εντοπίζεται η βλάβη και εξαρτώνται από το μέγεθος της δισκοκήλης καθώς μπορεί να πιέζει τον νωτιαίο μυελό, τα νεύρα ή ακόμη και τα αγγεία που τροφοδοτούν το μυελό με αίμα. Σε βαριά περιστατικά μπορεί να προκληθεί ακόμη και καταστροφή των νευρικών κυττάρων με αποτέλεσμα την εγκατάσταση μόνιμων νευρολογικών συμπτωμάτων όπως η αυχενική μυελοπάθεια.

Συνηθέστερα συμπτώματα είναι:

• Έντονος πόνος στον αυχένα (αυχεναλγία).
• Πόνος που ξεκινά από τον αυχένα και αντανακλά σε συγκεκριμένο σημείο του άνω άκρου, μούδιασμα ή και μυϊκή αδυναμία κάποιων μυών του χεριού.
• Περιορισμός κίνησης του αυχένα λόγω του έντονου πόνου που μπορεί να συνοδεύεται με σπασμό των μυών.
• Αστάθεια βάδισης, σπαστικότητα των κάτω άκρων, διαταραχή της ούρησης κτλ.

Εάν αντιμετωπίζετε κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα θα πρέπει να επισκεφθείτε ένα νευροχειρουργό για κλινική εξέταση και εάν είναι αναγκαίο, απεικονιστικές εξετάσεις. Εάν τεθεί η διάγνωση της αυχενικής δισκοκήλης, τότε υπάρχουν διάφοροι τρόποι αντιμετώπισης συμπεριλαμβάνομένης της συντηρητικής θεραπείας ή της χειρουργικής αποκατάστασης.

Η τελική απόφασή λαμβάνεται κατόπιν λεπτομερούς κλινικής εξέτασης και συνυπολογίζοντας το πλήρες ιατρικό ιστορικό του ασθενούς. Πάντοτε λαμβάνονται υπ’ όψιν οι επιθυμίες και οι απόψεις του ασθενούς. Τελικός στόχος είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής και η πρόληψη κάποιας μόνιμης νευρολογικής βλάβης.

 Η συνηθέστερη επέμβαση για τη θεραπεία της αυχενικής δισκοκήλης είναι η πρόσθια αυχενική δισκεκτομή και σπονδυλοδεσία με κλωβό.