Δισκίτιδα – Σπονδυλοδισκίτιδα – Αντιμετώπιση

Δισκίτιδα ονομάζεται η λοίμωξη της σπονδυλικής στήλης η οποία προσβάλλει τους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Ενώ με τον όρο σπονδυλοδισκίτιδα ορίζεται η λοίμωξη η οποία επεκτείνεται και στα οστά της σπονδυλικής στήλης (σώματα των σπονδύλων). Σε ορισμένες περιπτώσεις, η λοίμωξη αυτή μπορεί να επεκταθεί και στον επισκληρίδιο χώρο (επισκληρίδιο απόστημα) οπότε και να πιέζεται ο νωτιαίος μυελός και οι νευρικές ρίζες

Ένας συχνός τρόπος μετάδοσης της λοίμωξης στη σπονδυλική στήλη είναι η μετάδοση από γειτονικές περιοχές που έχουν προσβληθεί. Μπορεί όμως η αρχική εστία να είναι σε απομακρυσμένη περιοχή του σώματος και η μετάδοση να γίνει μέσω του αίματος. Σπανιότερα, η λοίμωξη αυτή μπορεί να προκληθεί μετά από τραυματισμό ή χειρουργείο στην περιοχή.

Υπάρχουν συγκεκριμένοι προδιαθεσιακοί παράγοντες οι οποίοι ευνοούν τις συνθήκες για την ανάπτυξη αυτής της λοίμωξης. Ασθενείς οι οποίοι έχουν αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα (ανοσοκατεσταλμένοι) λόγω κάποιων ασθενειών ή φαρμάκων που  λαμβάνουν, είναι πιο επιρρεπείς σε αυτού του είδους τις λοιμώξεις.

Το κυριότερο σύμπτωμα είναι ό έντονος πόνος στη μέση που δεν υποχωρεί με απλά παυσίπονα. Ανάλογα με το αίτιο της λοίμωξης και την περιοχή, μπορεί να συνυπάρχουν και άλλα συμπτώματα (πόνος στο πόδι, μούδιασμα, συμπτώματα από τα γεννητικά όργανα, διαταραχές ούρησης κ.ά.) τα οποία πρέπει να αξιολογήσει ο Νευροχειρουργός με την κλινική και νευρολογική εξέταση.

Η θεραπεία εξαρτάται κυρίως από τα συμπτώματα του ασθενούς αλλά και το γενικότερο ιστορικό. Σημαντικός παράγοντας στην απόφαση της θεραπευτικής μεθόδου είναι η έκταση της λοίμωξης και η ύπαρξη ή μη αποστήματος. Είναι ζωτικής σημασίας η λήψη υλικού με βιοψία για καλλιέργεια και ανάλυση ώστε να διαπιστωθεί το συγκεκριμένο μικρόβιο που προκαλεί τη λοίμωξη. Η θεραπεία στη συνέχεια περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και τη μακροχρόνια χορήγηση ενδοφλέβιων αντιβιοτικών. Σε περίπτωση ύπαρξης αποστήματος μπορεί να χρειαστεί χειρουργείο για την παροχέτευσή του. Επιπλέον μπορεί να χρειαστεί η χρήση συγκεκριμένου κηδεμόνα/ζώνης για σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης σε περίπτωση που υπάρχει αστάθεια.