Σπονδυλόλυση – Σπονδυλολίσθηση – Αντιμετώπιση

Σπονδυλόλυση είναι το έλλειμμα (λύση) τμήματος ενός σπονδύλου. Δημιουργείται λόγω κατάγματος ή κάκωσης στην περιοχή ωστόσο μπορεί και να υπάρχει εκ γενετής.

Σπονδυλολίσθηση ονομάζεται η ολίσθηση – μετατόπιση ενός σπονδύλου σε σχέση με τους υπολοίπους. Μπορεί να συνυπάρχει με τη σπονδυλόλυση ή και όχι. Μπορεί να προκληθεί μετά από τραυματισμό και κάταγμα της σπονδυλικής στήλης, ωστόσο υπάρχει και η περίπτωση της συγγενούς (εκ γενετής) σπονδυλολίσθησης. Επιπλέον δύναται να παρατηρηθεί και η λεγόμενη εκφυλιστική σπονδυλολίσθηση, η οποία εμφανίζεται συνήθως σε ηλικιωμένους ασθενείς λόγω της χρόνιας καταπόνησης.

Τα συνηθέστερα συμπτώματα τόσο της σπονδυλόλυσης όσο και της σπονδυλολίσθησης, είναι πόνος στη μέση που εντείνεται με την ορθοστασία και τις κινήσεις της σπονδυλικής στήλης. Μπορεί να συνυπάρχουν πόνος, μούδιασμα ή και αδυναμία στα πόδια λόγω πίεσης στα νεύρα της περιοχής.

Στις περιπτώσεις όπου απαιτείται χειρουργική επέμβαση είναι πιθανόν να απαιτείται αποσυμπίεση των νευρικών ριζών με ταυτόχρονη σπονδυλοδεσία ώστε να εξασφαλιστεί η σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης. Οι σύγχρονες πλέον τεχνικές επιτρέπουν τη σπονδυλοδεσία με τη χρήση νευροπλοήγησης (navigation) ή ακόμη και διαδερμικά με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές. Με τις μεθόδους αυτές επιτυγχάνεται η ακρίβεια στην τοποθέτηση των υλικών σπονδυλοδεσίας, αποφεύγεται ο τραυματισμός των νευρικών ριζών και επιταχύνεται η περίοδος αποκατάστασης. Το αν ο ασθενής θα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση ή όχι, αλλά και το ποια ακριβώς μέθοδος θα ακολουθηθεί, εξαρτάται κάθε φορά από το ιστορικό του ασθενούς, την κλινική του εικόνα αλλά και τα απεικονιστικά ευρήματα στη μαγνητική και την αξονική τομογραφία.