Κατάγματα Σπονδυλικής Στήλης – Αντιμετώπιση

Τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης προκαλούνται μετά από μία σοβαρή κάκωση (π.χ. τροχαίο ατύχημα ή πτώση από μεγάλο ύψος κ.ά.) εκτός από τις περιπτώσεις όπου ο ασθενής πάσχει από οστεοπόρωση, οπότε τα κατάγματα μπορεί να δημιουργηθούν και μετά από μικρή ή ελάχιστη καταπόνηση.

Τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης μπορεί να έχουν διάφορες μορφές. Υπάρχουν συγκεκριμένα δεδομένα που είναι καθοριστικά κάθε φορά για τον τρόπο αντιμετώπισής τους. Το σημαντικότερο είναι αρχικά να εξασφαλιστεί ότι ο ασθενής δεν έχει άλλες συνυπάρχουσες κακώσεις και η κλινική του εικόνα είναι σταθερή. Ελέγχεται η περιοχή της κάκωσης με αξονική τομογραφία ώστε να αποκαλυφθεί η μορφή και η έκταση του κατάγματος. Επίσης ελέγχονται οι υπόλοιπες περιοχές της σπονδυλικής στήλης ώστε να αποκλειστούν πολλαπλά κατάγματα που πολύ συχνά συνυπάρχουν.

Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η νευρολογική εικόνα του ασθενούς, αν υπάρχει νευρολογικό έλλειμμα, αν ο νωτιαίος μυελός και τα νεύρα έχουν τραυματιστεί από το κάταγμα ή όχι. Επίσης θα πρέπει να διευκρινιστεί με ασφάλεια το κατά πόσο η σπονδυλική στήλη παραμένει σταθερή ή όχι μετά το κάταγμα. Τα δεδομένα αυτά συνυπολογίζονται για τη λήψη της τελικής απόφασης, τη μέθοδο αντιμετώπισης και το είδος του χειρουργείου που μπορεί να χρειαστεί.

Στόχος του χειρουργείου στα κατάγματα σπονδυλικής στήλης είναι η ύφεση των συμπτωμάτων (πόνος, μούδιασμα κλπ), η βελτίωση τυχόν νευρολογικών ελλειμμάτων (αδυναμία κλπ) ή η μη επιδείνωση αυτών, η σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης και η άμεση κινητοποίηση του ασθενούς με όλα τα οφέλη που αυτή επιφέρει.