Παροχέτευση Αιματώματος

Στην περίπτωση που ένας ασθενής με αιμάτωμα χρειαστεί χειρουργική αντιμετώπιση, το είδος του χειρουργείου εξαρτάται από τη φύση και τη θέση του αιματώματος. Ασθενής με οξύ υποσκληρίδιο αιμάτωμα συνήθως έχει πολύ βαριά κλινική εικόνα και υποκείμενες βλάβες στον εγκέφαλο από τον τραυματισμό. Εφόσον ο ασθενής αυτός χρειάζεται χειρουργείο, η πλέον ενδεδειγμένη μέθοδος είναι η κρανιοτομία.

Το οξύ υποσκληρίδιο αιμάτωμα είναι παχύρευστο και δε δύναται να αφαιρεθεί αλλιώς παρά μόνο με μία μεγάλη κρανιοτομία. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο εγκέφαλος παρουσιάζει σημαντικό οίδημα από την κάκωση. Στις καταστάσεις αυτές μπορεί να χρειαστεί να μην επανατοποθετήσουμε το τμήμα του οστού μετά την αφαίρεση του αιματώματος, με σκοπό να αποσυμπιέσουμε τον εγκέφαλο και να του δώσουμε το μέγιστο δυνατό χώρο για να εκπτυχθεί. Το χειρουργείο αυτό λέγεται αποσυμπιεστική κρανιεκτομία.

Είναι χειρουργείο που γίνεται για να κρατηθεί ο ασθενής στη ζωή και πρέπει να γίνει επειγόντως αμέσως μετά τη διάγνωση. Η βλάβη του εγκεφάλου είναι αυτή που κυρίως καθορίζει το τελικό αποτέλεσμα και τις πιθανότητες επιβίωσης ενός ασθενούς με βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση.

Τα χρόνια υποσκληρίδια αιματώματα είναι πιο υγροποιημένα στη σύστασή τους και δύναται να παροχετευτούν από δύο μικρές οπές που ανοίγουμε στο κρανίο (κρανιοανάτρηση). Το αιμάτωμα ξεπλένεται και ένας καθετήρας παροχέτευσης αφήνεται για ένα με δύο 24ωρα ώστε να παροχετεύσει τυχόν υπολείμματα.

Ο ασθενής κινητοποιείται σύντομα και τα αποτελέσματα του χειρουργείου είναι άμεσα. Το χειρουργείο είναι συνήθως πολύ σύντομο και δύναται να γίνει ακόμη και με τοπική αναισθησία αν η γενικότερη κατάσταση του ασθενούς δεν του επιτρέπει να λάβει γενική αναισθησία.

Το επισκληρίδιο αιμάτωμα αφαιρείται και αυτό με τη μέθοδο της κρανιοτομίας. Είναι επίσης μία επείγουσα και απειλητική για τη ζωή κατάσταση και το χειρουργείο όταν πρέπει να γίνει, γίνεται αμέσως μετά τη διάγνωση. Η τυπική πηγή αιμορραγίας είναι μία αρτηρία που βρίσκεται επί τα εκτός του εγκεφάλου και της σκληράς μήνιγγας (εξωτερική μεμβράνη του εγκεφάλου) Ο καυτηριασμός αυτής της αρτηρίας σταματάει και την αιμορραγία.

Επίσης συνήθως συνοδεύεται και από κάταγμα του κρανίου που σπάνια χρειάζεται αντιμετώπιση. Συνήθως η βλάβη του εγκεφάλου στο επισκληρίδιο αιμάτωμα είναι ελαφρύτερη συγκριτικά με το υποσκληρίδιο, και αυτό οφείλεται στο μηχανισμό της κάκωσης. Η τελική έκβαση πάλι εξαρτάται από τη βλάβη του εγκεφάλου, την κλινική εικόνα του ασθενούς πριν το χειρουργείο και πολλούς ακόμη παράγοντες.

Το ενδοεγκεφαλικό αιμάτωμα παρουσιάζεται συνήθως αυτόματα χωρίς τραυματισμό. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η αιτία δημιουργίας του αλλά και η νευρολογική εικόνα του ασθενούς. Αν χρειαστεί χειρουργείο, αυτό γίνεται με τη μέθοδο της κρανιοτομίας. Στη συνέχεια ο χειρουργός αποκτά πρόσβαση στο αιμάτωμα από την πιο σύντομη και ασφαλή οδό διαμέσου του εγκεφάλου. Απαραίτητη μπορεί να είναι και η χρήση του μικροσκοπίου σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Οι επεμβάσεις αυτές διενεργούνται για τη διατήρηση του ασθενούς στη ζωή.