Χαμηλής Κακοήθειας Γλοίωμα – Αντιμετώπιση

Ένας στους τρεις πρωτοπαθείς όγκους εγκεφάλου, ανήκει στην κατηγορία των γλοιωμάτων. Κατά την ταξινόμησή τους τα γλοιώματα χαμηλής κακοήθειας (Βαθμός Κακοήθειας 1 ή 2, Grade I ή II), είναι αυτά τα οποία αναπτύσσονται αργά ή σχετικά αργά.

Στα γλοιώματα ο όγκος δημιουργείται από τα κύτταρα τα οποία έχουν την ευθύνη για τη δημιουργία του ιστού που περιβάλλει τα εγκεφαλικά νευρικά κύτταρα. Τα γλοιώματα διαθέτουν πολύ μεγάλη ιστολογική πολυμορφία και χαρακτηρίζονται αναλόγως με τους τύπους των κυττάρων από τα οποία δημιουργούνται. Οι συχνότεροι τύποι είναι οι εξής:

• Το αστροκύτωμα: που αποτελεί σε ποσοστό 50% το πιο συχνό τύπο γλοιώματος
• Το ολιγοδενδρογλοίωμα
• Το μικτό γλοίωμα 
• Άλλοι σπάνιοι όγκοι

Για τη διάγνωση καίριο ρόλο παίζει  η μαγνητική τομογραφία όπως και η φασματοσκοπία.

Η θεραπεία των γλοιωμάτων χαμηλής κακοήθειας είναι πλήρως εξατομικευμένη. Ο τρόπος αντιμετώπισής τους εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως το μέγεθος και τη θέση του όγκου, την ηλικία και το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς, τα συμπτώματα που αυτό προκαλεί κ.ά. Πολλές μελέτες παγκοσμίως βρίσκονται σε εξέλιξη σχετικά με το θέμα αυτό. Οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν την χειρουργική αφαίρεση, τη βιοψία ή ακόμη και την ενδελεχή παρακολούθηση του όγκου με επαναληπτικές μαγνητικές μέχρις ότου αποφασιστεί η χειρουργική παρέμβαση. Η απόφαση αυτή θα πρέπει να ληφθεί από κοινού με τον ασθενή αφού πρώτα αναλυθεί λεπτομερώς η περίπλοκη φύση της συγκεκριμένης βλάβης. Με βάση το αποτέλεσμα της ιστολογικής εξέτασης θα αποφασιστούν τα επόμενα βήματα της θεραπείας.